Frans Saelman

Wat was je voor scholier?

Ik heb geen glanzende schoolcarrière gehad. Ik begon met Atheneum, slaagde voor HAVO en ben toen HTS bedrijfskunde gaan doen in Enschede. Na twee jaar hielden mijn ‘sponsoren’ ermee op, want hoewel ik alles wist van de barcommissie had ik geen enkel antwoord op de tentamenvragen. Na de MEAO werd ik wakker. Op mijn tweede werkdag viel het kwartje. Ik zat bij de buitendienst van Ryam, als vertegenwoordiger van Snoopy en Anton Piek kalenders en agenda’s. Dat wilde ik niet de rest van mijn leven blijven doen! Dus toen ben ik weer thuis gaan wonen in Haaksbergen om m’n HBO af te maken.

Overdag studeerde ik en ’s avonds werkte ik om m’n studie te bekostigen. Dat moest een baan in de buurt van Haaksbergen zijn, dus zo kwam ik bij Sperwer terecht – dat is tegenwoordig Plus. Ik was Assistent Hoofd In- en Verkoop en runde de dagelijkse operatie met betrekking tot de goederenstroom, dus de procesgang had geen geheimen voor me. En toen werd ik benaderd door een headhunter voor een rol bij Kellogg’s.

Het merk Kellogg’s bestond al in Nederland, en het plan was om hier ook een eigen organisatie neer te zetten. Omdat ik de andere kant van de business goed kende kreeg ik de kans om als Field Sales Manager de buitendienst op te bouwen. Ik ben daarna National Accountmanager geworden en later in Oostenrijk aan de slag gegaan, waar ik Trade Marketing ben gaan doen. Kellogg’s bruiste van de pure start-up energie en ik heb er ongelooflijk veel geleerd.

Ik werd steeds meer de logistieke hoek in geduwd, maar daar had ik niet zo veel trek in. Ik ben toen terecht gekomen bij General Biscuits, waar ik een combinatie van Trade Marketing en Accountmanagement kon doen. Na een paar jaar werd me gevraagd of ik in Oostenrijk Sales Director wilde worden van een derde tak, maar ja, Oostenrijk had ik al gehad. Dus toen via mijn netwerk een kans bij Benckiser in Denemarken voorbij kwam, heb ik die met beide handen aangepakt.

Ook weer via-via. Toen ik benaderd werd was mijn eerste vraag: wat zijn de ambities van Heinz? Want voor mij stond Heinz voor sandwichspread en ketchup, maar ik ben niet echt iemand die op de winkel gaat passen. We hebben er de integratie met de CSM levensmiddelendivisie opgezet: HAK, Honig, De Ruijter en Boukje. Ik kreeg heel veel ruimte en heb daar veel kunnen doen.

Absoluut, en dat blijft zo.

Ik ben niet met een soort meerjarenplan bezig, ik richt me op de baan waar ik voor gekozen heb. Elke baan heeft drie fases: ploegen, zaaien, oogsten. Dat is een normale cyclus. Pas in die derde fase lever je echt toegevoegde waarde, waardoor er ook weer andere dingen op je pad komen. En dan moet je weer kiezen.

Ja, op de een of andere manier kom ik steeds terecht in overnames, fusies en integraties. Blijkbaar trek ik dat aan. Na Heinz wilde ik iets heel anders. Ad interim heb ik nog een reorganisatie geleid voor Leaf in Denemarken, maar ondertussen was ik in gesprek met Royal Friesland Foods. Dat leek me wel wat: geen grote internationale overnames, maar werken vanuit een stabiele Nederlandse coöperatie. Maar wat gebeurt er? Tijdens mijn opzegtermijn bij Leaf wordt de fusie met Campina aangekondigd. Dan moet het blijkbaar zo zijn. Bij FrieslandCampina reisde ik veel, vanuit die rol zag ik dus vaak andere landen.

Ik kende het merk als innovatief en vooruitstrevend: D.E zette de markt in beweging. Maar het bedrijf heeft moeilijke tijden gekend - Sara Lee was een niet al te succesvolle multinational met D.E als winstmaker, dus werd er ondergeïnvesteerd. Daar kwam verandering in door de beursgang. Bovendien was ik toe aan verandering - in plaats van steeds in het vliegtuig stappen om anderen te vertellen wat ze moesten doen, wilde ik zelf mijn handen wel weer eens vuil maken. En al helemaal met als opdracht: het sterke merk D.E naar een hoger platform brengen.

We zorgen samen met Retail voor een consistente merkbeleving. Dat is een belangrijk vertrekpunt. Professional kent één merkstrategie met meerdere segmentstrategieën daaronder. Want een horecaonderneming zoekt in koffie iets anders dan een ziekenhuis, en de behoefte van een grote bank is weer anders. Het gaat bij ons ook om niet-commerciële koffie die een bedrijf verstrekt aan gasten of medewerkers. Dit orgel heeft veel meer klavieren dan je in Retail tegenkomt.

En hoe werkt dat dan, niet-commerciële koffie verkopen?

Deze partners zoeken niet de goedkoopste boon, maar een concept dat precies invulling geeft aan hun visie voor medewerker-, klant- of gasttevredenheid. Want koffie heeft de kracht mensen te verbinden.

We hebben in Nederland 52.000 klanten. Die bedienen we met een team van 1.100 mensen. Professional draait om mensen. Het is mijn missie om hier een cultuur van trots, innovatie en vooruitgang neer te zetten. De organisatie bevindt zich in een veranderingstraject, en ik wil ervoor zorgen dat iedereen die ons merk vertegenwoordigt er vertrouwen in heeft. Want als je iets nieuws vast wilt pakken, moet je het oude los durven laten.

Ik geloof niet in individueel succes; succes bereiken - en vieren - we samen. Dat is solidarity. Dat neemt niet weg dat iedereen duidelijke verantwoordelijkheden heeft en de ruimte krijgt om ze ook daadwerkelijk te nemen. Die ruimte en erkenning die je krijgt noemen wij accountability.

Dat heeft tijd nodig, want vertrouwen kun je niet opeisen, dat moet je winnen. Los van onboarding-programma’s, zeepkisten, intranet, teamoverleg en trainingen brengen we iedere maand het leiderschapsteam bij elkaar. Dat zijn honderd mensen die leiding geven aan teams, ongeacht het niveau in de organisatie. Dus ook de managers van mensen die machines schoonmaken op locatie. In de meetings spreken we open over alles dat er speelt. Het begon met zenden over hoe we bijvoorbeeld invulling willen geven aan nieuwe ideeën, maar nu die vertrouwensband er is krijgen we juist veel terug vanuit de organisatie. Er worden geen notulen gemaakt, de enige opdracht die de deelnemers krijgen is het besprokene weer met hun eigen teams te bespreken. Dat toetsen we, en het gebeurt ook: het gesprek leeft op alle niveaus. Iedereen is hier gemotiveerd om er samen wat moois van te maken. Er is zo veel energie en betrokkenheid in de organisatie, dat ik er af en toe even stil van word.

Tekst: Deborah Klaassen