Willem Veekens

Wat maakt supply chain management zo spannend?

"Het observeren van veranderingen, en daar op in blijven spelen. Klantenpatronen veranderen bijvoorbeeld, en dat heeft gevolgen voor de hele supply chain. Een paar jaar geleden gingen mensen meestal een keer in de week naar de supermarkt om heel veel te kopen, terwijl men tegenwoordig veel frequenter kleinere aankopen doet. En ook online. Dat betekent dat onze klanten hun product-, informatie- en financiënstroom anders moeten inrichten."

Wat is een van de grootste recente ontwikkelingen?

"Late-customization. Door de veranderende behoeften van de klant willen ook retailers steeds sneller kunnen acteren. Dus moet de supply chain ook slimmer en sneller worden. Neem mobiele telefoons. Die worden geproduceerd in Azië, maar als je de batches daar al klaarmaakt voor het land van bestemming komt het product pas acht weken later bij de klant. Terwijl lokale winkels een promotie of aanbieding veel sneller willen kunnen plannen. Om de time-to-marketkort te houden bedenken we modellen waarbij een grote generieke voorraad wordt gesourced in China; opgeslagen in Europa en pas zo laat mogelijk klantspecifiek gemaakt wordt. Als de mobieltjes tijdens een actie in Frankrijk dan toch niet verkocht worden, kunnen ze daarna ook weer geschikt gemaakt worden voor de Duitse of Italiaanse markt."

Wat is jouw band met Azië?

"Als onderdeel van mijn studie Technische Bedrijfskunde aan de TU Eindhoven heb ik een Erasmus uitwisselingsjaar in Trondheim (Noorwegen) gedaan en een stage in Maleisië. Wat een verschil! Wat een lekker eten en wat een vibe! Winkels blijven tot laat open; na het werk sluit men zich niet thuis op; kinderen zijn geen redenen tot minderen – wat er ook gebeurt, het leven gaat door."

En die ervaring met Maleisië liet je niet meer los.

"Precies. Tijdens mijn afstudeerstage bij TNT won ik een interne prijsvraag, waardoor ik naar Harvard mocht. Maar ik was na bijna zes jaar aan de TU toe aan iets anders dan studeren. Het liefst wilde ik terug naar Azië. Daarom ben ik in 1999 samen met mijn partner op wereldreis gegaan, en sprak ik af dat ik in 2000 zou eindigen in Hong Kong, waar ik een jaar voor TNT Express zou gaan werken. Na dat project kon ik door naar het hoofdkantoor in Hoofddorp. Ik begon als Logistiek Analist maar werd al snel IT Project Manager. Ik was verantwoordelijk voor het sourcen en inrichten van datacenters en netwerken. Aangezien ik nog geen genoeg had van Azië was het geweldig dat ik in 2003 naar Shanghai kon in verband met een Management Development Program."

Wat deed je in China?

"Verschillende automotive klanten (General Motors en Volkswagen) hadden de ambitie om miljoenen auto’s in China te bouwen. Behalve die ambitie was daar niets. Met een klein groepje expats en honderden Chinezen heb ik een gigantisch systeem opgebouwd voor de logistiek naar de fabrieken toe, zodat de juiste onderdelen in de juiste kleur en volgorde op tijd aankomen. Na anderhalf jaar ging dat over in een operations rol met magazijnverantwoordelijkheid."

Hoe was het om met lokaal talent te werken?

"Aanvankelijk sprak bijna niemand Engels, dus alles ging via een tolk. Na vijf jaar sprak ik redelijk Chinees - vooral de cijfers kende ik goed. Dat hielp met onderhandelen en zorgde ook voor respect. De Aziatische drang naar groei en hoop op meer is fantastisch om van dichtbij mee te maken. De lokale collega’s begonnen zonder achtergrondkennis en zijn in korte tijd advanced supply chain masters geworden. Om ze de basis van de automotive industrie en het Engels bij te brengen stuurden we ze graag een half jaar naar Italië of Amerika. In verband met het regime was het een hele uitdaging om voor die mensen een zakelijk paspoort te regelen zodat ze China mochten verlaten – en CEVA moest er borg voor staan dat ze terug zouden keren."

Wat vond je familie ervan dat je naar Shanghai ging?

"Mijn vrouw heeft haar baan bij Unilever opgezegd en ging mee. Vervolgens werd ze in China weer door Unilever aangenomen, waar ze vier jaar heeft gewerkt totdat de kleine kwam. Vier dagen per week werken kon daar niet, dus toen is ze haar eigen bedrijf begonnen: toeristische rondleidingen met Nederlandse gidsen. Dat hadden we al vaak gedaan voor vrienden die ons kwamen opzoeken en het bleek een gat in de markt te zijn."

Waarom besloten jullie terug naar Nederland te keren?

"Dat was een hele bewuste keuze. Vanuit het bedrijf bestond de mogelijkheid om in China te blijven of naar Japan, Hong Kong of Singapore te gaan, maar hoe langer je in Azië blijft, hoe lastiger de terugkeer naar het westen wordt. In Azië lag voor mij de nadruk op kennis delen, terwijl ik ook nog veel kennis wilde opnemen. Het was tijd om terug te keren naar Europa zodat ik me inhoudelijk verder kon verrijken en ontwikkelen."

Vind je dat het westen nog op Azië voorloopt?

“Dat bleek achteraf mee te vallen. Azië had aanvankelijk een achterstand in te halen, maar de ontwikkelingen versnellen daar in veel hoger tempo, de groeicurve en energie zijn weergaloos. Werkweken van vier dagen en twee auto’s per gezin zijn hier de standaard; in Azië hadden mensen niets. Europeanen werken aan behoud van welvaart, daar is iedereen op zoek naar welvaart. De kracht van hoop is vele malen sterker dan het verlangen naar behoud. Toen we voor het eerst in Shanghai kwamen waren er tien restaurants waar we westers konden eten. Tegen de tijd dat we er weggingen waren het er meer dan in Utrecht, waar ik nu woon. Het is fantastisch om te zien hoe zo’n stad zich ontwikkelt in vijf jaar – vooral in vergelijking met Nederland. Ten tijde van mijn vertrek begonnen ze de A2 tussen Utrecht en Amsterdam te verbreden, en toen ik terug kwam waren ze nog niet klaar. In Shanghai hebben ze in twee jaar tijd een metronetwerk aangelegd voor de Games. De Noord-Zuidlijn hier is nog steeds niet klaar.

Heb je spijt dat je terug naar Nederland gekomen bent?

"Nee, Nederland heeft een fantastisch schone lucht en mooie bossen waar ik kan mountainbiken met de kinderen. De jongens zijn nu zes en acht, en ik vind het heerlijk om ze af en toe naar voetballen of zwemmen te brengen. Ze groeien hier goed op, en het is fijn om weer dichtbij familie en vrienden te wonen. Ook qua werk zijn er hier meer dan genoeg uitdagingen."

Wat voor uitdagingen houden je hier scherp?

"Niet lang nadat TNT CEVA werd, brak de crisis uit. Wanneer bestaande klanten bezuinigingen wordt Business Development des te belangrijker - maar dat is niet eenvoudig wanneer je naamsbekendheid moet opbouwen. Toch hebben we mooie, grote high tech klanten aan het portfolio toegevoegd."

Wat trekt je aan in CEVA dat je er al ruim 10 jaar werkt?

"Het is een ambitieus bedrijf met een sterke focus op groei. Er is altijd ruimte voor talent, dus ik heb inspirerende collega’s. Onze klanten hebben te maken met complexe supply chain uitdagingen. Het geeft enorm veel voldoening om oplossingen op maat uit te werken en op de lange termijn de supply chain verder te optimaliseren of opnieuw in te richten."

Hoe zie jij de toekomst van Supply Chain Management?

"Hoe gaat Google Glass de wereld veranderen? Wat voor apps worden er ontwikkeld? Er staan ons echt ongekende ontwikkelingen te wachten. Neem bijvoorbeeld het effect van 3D printing. Is er nog wel air freight nodig als de hele maak-industrie hierheen komt? Over een paar jaar zijn er misschien wel print-on-demand schoenwinkels! Dan krijg je een heel andere supply chain – je hoeft alleen nog maar grondstoffen en reserveonderdelen voor de printer te leveren. De wereld gaat er echt anders uit zien. Als wij klanten vragen waar ze over vijf jaar staan weten ze het ook niet. Ze hebben wel een idee dat er veel meer e-commerce en kleinschalige patronen aankomen, maar zelfs de nabije toekomst is best onvoorspelbaar."